Bieszczady noclegi, to wschodniokarpackie pasmo górskie, którego granice stanowią: na zachodzie rzeka Osława i dolina Osławicy aż do Przełęczy Łupkowskiej, zaś na wschodzie rzeka Swica. Przełęcz Użocka dzieli Bieszczady na Zachodnie (w granicach Polski) oraz Wschodnie (należące do ZSRR). Najwyższy szczyt Bieszczadów – Stoj (1673 m) znajduje się po stronie radzieckiej.
Obszar Bieszczady pokoje gościnne polskich zamyka od wschodu Przełęcz Użocka i rzeka San (od jej źródeł), od południa słowackie pasmo Gór Bukowych i od północy – Góry Sanocko-Turczańskie. Najwyższym szczytem po stronie polskiej jest Tarnica 1346 m).
noclegi Bieszczady zbudowane są z utworów fliszowych reprezentują krajobraz wysokich gór rusztowych, których cechą jest występowanie długich grzbietów, ciągnących się z północnego zachodu na południowy wschód. Rzeki w swoim górnym biegu płyną dolinami równoległymi do grzbietów, następnie, w środkowych odcinkach, zmieniają kierunek na południowy, przecinając poprzecznie usytuowane pasma. Należą do zlewiska Bałtyku oraz (Strwiąż) Morza Czarnego. Główną rzeką Bieszczadów jest San, jego źródła znajdują się w rejonie Przełęczy Użockiej, na wysokości 843 m, długość Sanu wynosi 444 km, przy czym na odcinek bieszczadzki przypada około 150 km. Bieszczady domki
Specyficznymi cechami odznacza się bieszczadzki klimat. Góry te dzieli zarówno od Bałtyku, jak też Morza Czarnego odległość około 600 km. Jest to najbardziej kontynentalny skrawek obszaru Polski. Duży wpływ na klimat wywierają masy powietrza napływającego znad Niziny Węgierskiej, którym towarzyszą ciepłe, suche wiatry. Roczna suma opadów waha się w Bieszczadach w granicach od 800-1200 mm, przy czym, w odróżnieniu do innych pasm karpackich, większa ilość opadów występuje jesienią niż na wiosnę. Bieszczady pensjonaty
Charakterystyczną cechą bieszczadzkiego klimatu jest upalne lato z ciepłymi południowymi i południowo-wschodnimi wiatrami. Zimy odznaczają się obfitymi opadami śniegu i stosunkowo dużymi spadkami temperatur. Jednakże od czasu zbudowania zapór na Sanie w Myczkowcach i Solinie, w znacznej części regionu zimy stały się łagodniejsze. Zbiorniki wodne o pojemności ponad 500 mln m3, poprzez zmagazynowanie ciepła w okresie letnim wpływają na podnoszenie średniej temperatury w zimie i zmniejszanie się zarówno rocznych, jak i dobowych jej amplitud. Nastąpiło ograniczenie przymrozków w okresie wiosennym i jesiennym, wydłużył się okres wegetacji roślin.